PIER10 - Wolfram Peters en Marjan Croese

Reis: Nävekvarn – Göta Kanal – Eckernförde – Medemblik

Periode: 19-05-2019 – 20-08-2019

Afgelegde afstand ca. 1100 mijl

Verste punt 58˚36.165′N 17˚18.706′E, Hävringe

Nävekvarn-Mem

De PIER10 ligt in de winterberging bij Swede Port Marina in Nävekvarn, ongeveer 100km ten zuidoosten van Stokholm. In het najaar van 2018 zijn we er geweest om het schip winterklaar te maken en in het voorjaar van 2019 terug voor het onderwaterschip en alles weer glimmend in de was. Bovendien hadden we al wat basisvoorraad meegenomen. Met de vorkheftruck op een pallet in één keer aan boord. Swede Port Marina is een prima plek om te overwinteren. De werf beschikt over een Guest House boven de hal. Een eenvoudige accommodatie, maar van alles voorzien.

Eind mei 2019 vliegen we naar Stockholm en gaan met trein en bus richting de haven. Prima in één dag te doen. Ons schip ligt al onder de mastenkraan als we aankomen. Ik wil er graag bij zijn als de mast erop gaat. We scharrelen 3 dagen rond op de werf en in de haven om de PIER10 klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Alles gaat net een beetje anders dan in Nederland en dat is wennen.

Op 23 mei gooien we de trossen los. Mooie wind, overal nog uitgestorven en behoorlijk fris. We besluiten in de omgeving te blijven en plekjes te bezoeken die in het hoogseizoen overvol zijn. We liggen een nacht in Hävringe, tot 1986 in gebruik als loodshaven. Daarna naar Arkösund, De haven is vrijwel leeg, dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Het plaatselijke hotel-restaurant is voor de eerste dag open vanwege Zweedse moederdag. Een gastvrij onthaal en heerlijk gegeten.

De daarop volgende dagen varen we kleine afstanden en bezoeken onder andere Harstena, een eiland waar ze vroeger van de robbenvangst leefden. Het is maar goed dat we voldoende eten aan boord hebben, want de havenmeester heeft zijn laatste gerookte vis net aan wat dagjesmensen verkocht. Vlakbij Harstena ligt Håskö. Een schitterend en zeer beschut gelegen baai met een kleine nederzetting, die wordt gerund door vader, dochter en schoonzoon. Ze vangen en roken zelf hun vis en hebben daar blijkbaar een goede handel in. De kinderen gaan in de winter met de hovercraft naar school.

Harstena

Van Håskö varen we met stevige wind naar Stegeborg. We zijn op weg naar Mem waar we ons melden voor het konvooi door het Göta Kanal. In Stegeborg liggen we zielsalleen en moeten ons best doen ergens stroom vandaan te halen. Het plaatselijke kasteel ligt zeer strategisch en is de moeite waard om te bezoeken.

Göta Kanal

Op 29 mei komen we aan in Mem, aan de voet van de eerste sluis van het Göta Kanal. We huren fietsen en fietsen een stuk langs het kanaal naar Söderköping, We hebben hard nieuwe voorraad nodig en slaan groot in bij de plaatselijke Hemsköp. Bij de sluis van Söderköping is één van de beste ijstenten van Zweden gevestigd. Het terras zit helemaal vol en we hebben nog nooit zulke grote coupes gezien. Voortreffelijk.

Over het Göta Kanal kun je een heel boek schrijven. Samenvattend: enerverend, schitterend, een belevenis die we voor geen goud hadden willen missen.

We hebben onszelf en de PIER10 goed voorbereid. We melden ons bij 2 jonge dames die ons tot Norsholm zullen begeleiden. We zijn met 4 schepen, iedereen krijgt zijn vaste plek in de sluis. Het is niet de bedoeling dat je elkaar passeert en dat je op iemand anders zijn plek gaat liggen. De sluisdiscipline is hoog. Voordat het water naar binnen spuit moet iedereen zich bij de sluiswachter melden dat hij klaar is. Eén bemanningslid begeleidt de happening vanaf de wal, een tweede doet alles aan boord. Wij hebben volgens de officiële instructies een constructie met landvasten in elkaar geknutseld zodat we vanaf de genuawinch alles strak kunnen trekken.

We ontmoeten Anna en Frederik, die hun net aangeschafte motorboot uit de jaren zeventig van oost naar west brengen. We trekken samen met ze op, borrelen met elkaar in de kuip op de eerste wat warmere dag en later trakteren ze ons in Göteborg bij hun thuis op een fantastisch diner.

Omdat het best hard werken is en we onderweg ook willen genieten van stadjes en andere mooie plekken hebben we geregeld dat we een konvooi overslaan en een paar dagen later een nieuw konvooi oppakken. De organisatie van het Göte Kanal in Motala is zeer behulpzaam.

Het stadje is niet bijzonder, maar voor degenen die van klassieke auto’s, motoren en vele andere zaken als radio’s en tv’s houden: die staan ruimschoots tentoongesteld in het museum aan de haven. Je kunt er met gemak een paar uur rondlopen.

Onze volgende stop is een beetje uit de route: Vadstena. En dat blijkt de moeite waard. De haven is rustig en eindigt in de slotgracht. Het is een gemoedelijk stadje en het klooster en het slot zijn meer dan de moeite waard om te bezoeken.

Begin juni zeilen we met schitterend weer via Karlsborg naar Forsvik. Het is inmiddels wat warmer en dat voelt goed.

Göta Kanal

Göta Kanal

Lake Viken is van een bijzondere schoonheid. We zeilen op 91,6 meter boven de zeespiegel, het hoogste punt waar je met een schip in Europa kunt komen. Je snuift en voelt de serene rust.

Er volgt een enerverende dag met 19 sluizen en een aantal bruggen op een stuk van 19km. Terug naar 43,8 meter boven zeespiegel.

We willen graag naar Mariestad, maar het is niet duidelijk of we onder de brug Sundsören-Torsöbron door kunnen. De diverse almanakken en instructies op de kaart geven niet dezelfde informatie. De brug heeft een doorvaarthoogte van 17.8m , maar is in het midden veel hoger. Eén van de gidsen meldt in het midden 19.9m en dan moeten we er met 19.7m onderdoor kunnen. Het ging inderdaad, heel voorzichtig, zonder golven en precies in het midden.

Mariestad heeft een rijke geschiedenis en is een van de grotere steden in de omgeving. Je kunt er goed inkopen. De plaatselijk scheepswinkel is uitmuntend geoutilleerd.  We eten op het buitenterras in de avondzon aan de haven bij Sill en Dynamit; verrassend goed.

We vervolgen onze reis en doen Spiken aan. Dit vissersdorp staat bekend om zijn gerookte vis. We slaan in voor een paar dagen. Iets terug ligt Läckö Slott. De haven van het slot is voor ons niet diep genoeg. Vanaf Spiken is het een mooie wandeling en we hebben onze wandelschoenen niet voor niets meegenomen.

Het is mooi zeilweer en we kruisen over het Vänermeer naar Vänersborg. Het laatste deel richting Göteborg is minder mooi, maar wel heel spectaculair. Veel grotere sluizen met een verval van bijna 8 meter maken het spannend. Op 12 juni leggen we vast in Längedrag, een goed geoutilleerde en rustige haven ten westen van de stad Götenborg, met een regelmatige tramverbinding naar het centrum. We genieten van Götenborg, eten met Nederlandse vrienden die een paar jaar geleden naar Zweden zijn geëmigreerd en hebben een gezellige avond bij onze Zweedse vrienden, die we bij het begin van de tocht door het Göte Kanal hebben ontmoet.

Zweedse westkust

Op 16 juni verlaten we Längedrag en gaan naar het ons geliefde Marstrand, waar we een dagje blijven liggen. We zijn al een paar keer in dit gebied geweest. Er zijn echter zoveel mooie plekken dat je altijd nieuwe kunt ontdekken.

We liggen een nacht op Käringön, wandelen op het eiland en eten fantastisch bij Krog Peterson’s. De dag erop zijn we vroeg op pad en varen via Väderöarna naar Grebbestad, de noordelijkste haven die we zullen aandoen aan de Zweedse westkust. Het weer slaat om en wordt plotseling bijzonder slecht. Met harde wind en veel regen varen we, scharrelend tussen de scheren, op motor, naar Gullholmen.

Gullholmen-Skagen-Anholt-Eckernförde

We steken over naar Skagen en blijven daar een paar dagen liggen. Skagen heeft een schitterend museum met een mooie vaste collectie. We maken een stevige wandeling naar ‘den Tilsandede Kirke’, een kerk waarvan alleen de toren boven de duinen uitsteekt. De rest is volledig verzand.

Via Saeby zeilen we naar Anholt. Op Anholt is het relatief rustig. Het is nog aan het begin van het seizoen. Het is Midzomer en dat wordt gevierd met een vreugdevuur op het strand, het Sankt Hansbål. We genieten van het eiland, wandelen veel en ontdekken ook hier weer nieuwe plekjes. De natuur op dit eiland is van een bijzondere schoonheid, het ruikt er heerlijk en je komt er tot diepe rust.

Via Greena, Ebeltoft, Tunø, Bogense en Årøsund varen we naar Haderslev. Hier hebben we afgesproken met goede zeilvrienden, die net aan hun vakantie beginnen. Ze hebben hun schip hier liggen omdat ze een paar weken daarvoor aan de X-cup hebben meegedaan.

Årøsund

Begin juli varen we naar Eckernförde en laten de PIER10 een paar weken achter. Nog wel een reparatie uitvoeren: de hendel van de afsluiter van de vuilwatertank is afgebroken. Het blijkt de as te zijn die het heeft begeven. In Eckernförde is een uitstekende scheepswinkel en daar vond ik zowaar de goede maat afsluiter. Wel een hele klus met van die grote sleutels in een klein kastje.

We sluiten voor een paar weken liggen een goede deal met de havenmeester van de verenigingshaven en pakken de trein naar huis. Dat is goed in een dag te doen. We eten in Amsterdam bij Perron 1^ste klas van het centraal station en vallen ’s avonds na een prachtige tocht van 7 weken in diepe slaap.

Eckernförde-Cuxhafen-Vlieland-Medemblik

Vrienden hebben de PIER10 twee weken gebruikt en het scharrelen rond Ærø is ze goed bevallen. Wij komen begin augustus weer aan boord. Lynn, onze dochter, is mee. De bedoeling is om wat in de buurt te varen en het schip daarna terug te varen naar Nederland. Ærøskøbing en Sonderburg zijn altijd leuke plaatsen om te liggen, ook als het weer wat minder is. Na een nacht in Laboe gaan we het Nord-Ostseekanal op. Het weer is matig en onberekenbaar. Het is moeilijk een weergaatje te vinden om Cuxhafen-Vlieland te doen. We checken alles zeer zorgvuldig en denken een goede beslissing te hebben genomen. De Elbe af gaat prima. Na een uur of 5 varen we de eerste plotseling opgekomen onweersbui in. Er zullen op de reis naar Vlieland nog een paar volgen. De voorspellingen komen op geen enkele manier overeen met de echte weersituatie. Meer wind dan voorspelt en uit de verkeerde richting. Als we vastleggen op Vlieland kunnen we maar één conclusie trekken: dit was de vreselijkste overtocht ooit.

We komen een paar dagen bij op Vlieland en zeilen op tijd voor de 24-uurs met een ZW 5-6 bft naar Medemblik.